Saltar ao contido

Saab 90 Scandia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Saab 90 Scandia
Tipoavión de pasaxeiros
FabricanteSaab
Primeiro voo16 de novembro de 1946
Introducido1950
Estadoretirado
Principais usuariosVASP
ABA
SAS
Produción1946 - 1954
Unidades construídas18

O Saab 90 Scandia foi un avión de pasaxeiros fabricado pola compañía Svenska Aeroplan Aktiebolaget (SAAB) en Linköping, Suecia. En 1944, a medida que se facía evidente que a segunda guerra mundial pronto chegaría ao seu fin, SAAB decatouse de que a compañía tiña que diversificarse dos esforzos puramente militares se quería sobrevivir. Polo tanto a súa xunta decidiu poñer en marcha a fabricación dun avión de pasaxeiros bimotor, de alcance curto a medio, como un sucesor do Douglas DC-3.

O deseño do 90 Scandia era bastante semellante ao do Douglas DC-3. A principal diferenza visible era que o 90 tiña un tren de aterraxe en triciclo mentres que o DC-3 tiña un de cola. O Scandia tamén tiña un estabilizador vertical cunha forma distinta, e numerosas diferenzas máis sutís. O 90 tiña que competir cos moitos DC-3 excedentes dispoñibles no mercado, facendo as vendas difíciles.

Deseño e desenvolvemento

[editar | editar a fonte]

O desenvolvemento iniciouse en febreiro de 1944. O seu peso de engalaxe especificouse nuns 11 600 kg, cun alcance duns 1 000 km. O prototipo do Saab 90 (Scandia) voou por vez primeira en novembro de 1946.[1] Era capaz de levar entre 24 e 32 pasaxeiros, e tiña capacidade para voar a baixa velocidade. Estaba equipado con motores Pratt & Whitney R-2000 e tiña un tren de aterraxe en triciclo retráctil. AB Aerotransport, unha predecesora de Scandinavian Airlines, pediu 11 unidades. O certificado do tipo emitiuse en xuño de 1950 e as súas entregas comezaron no mes de outubro, aínda que tras as probas, a especificación cambiou para o motor Pratt & Whitney R-2180-E Twin Wasp E. Dúas aeroliñas brasileiras, VASP e Aerovias do Brasil, tamén pediron un total de seis avións. O prototipo foi posteriormente convertido nun luxoso avión executivo para o industrial brasileiro Olavo Fontoura.

O proxecto do Scandia iniciouse en 1944 por unha suposta necesitade tras a segunda guerra mundial dun avión que puidese transportar 25-30 pasaxeiros a unha distancia de ata 1 000 km. Os principais obxectivos do deseño eran a seguridade, que tivese dous motores, longa vida, e que fose barato de operar. A á usaba perfís NACA para proporcionarlle boas características de perda. Elixiuse un deseño de á baixa porque tiña menos peso estrutural, era máis seguro nunha aterraxe de emerxencia e daba a posibilidade de usar un único flap continuo. A á fabricouse en tres pezas. A sección central montaba os motores, e as outras dúas estaban unidas con parafusos á central, xusto por fóra das góndolas dos motores. Todo o avión estaba construído con metal agás os temóns, que tiñan unha estrutura metálica cuberta de tea.

Probas de voo

[editar | editar a fonte]

O prototipo, SE-BCA, realizou o seu primeiro voo o día 16 de novembro de 1946 co piloto Claes Smith aos mandos. Ese primeiro voo durou 20 minutos. O avión tiña unhas características excepcionais para o voo a baixa velocidade, cun control total ata os 110-115 km/h. A perda era lenta e precedida de vibracións. O avión tamén resultou ser fácil de manexar cun só motor, o que na época non era normal cos avións bimotores. Desafortunadamente a harmonía do temón non foi satisfactoria, con altas forzas de control nalgunhas situacións. A instalación dos motores tamén precisaba un redeseño. O prototipo voou un total de 154 horas antes do inverno de 1947/48, cando foi aparcado nun hangar para realizarlle modificacións. Eleváronse os motores para incrementar o espazo entre as hélices e o chan. A cabina, que anteriormente só tiña equipamento de probas, foi amueblada. O 7 de febreiro de 1948 o prototipo engalou novamente e comezou a segunda fase de probas. A segunda fase consistiu principalmente en probas de rendemento. Tras 700 horas de probas de voo decidiuse introducir novos cambios nos avións de produción como motores máis potentes, hélices con catro pás Hamilton-Standard, e pestanas de resorte no temón e nos elevadores para reducir as forzas de control.

  1. "Saab Scandia 90A" (PDF). web.archive.org. Archived from the original on 12 de agosto de 2010. Consultado o 2022-04-10.